آیوپامیدول - IOPAMIDOL

فارماکودینامیک
ترکیبات آلی حاوی ید در هنگام عبور از مجاری مختلف بدن با جذب اشعه ایکس سبب ایجاد دانسیته بالا در بافت هدف و در نتیجه تشخیص ساختار بافت مورد نظر می‌شوند. شدت جذب اشعه به غلظت ید بستگی دارد. پس از تجویز داخل عروقی، پامیلوکس® سبب مات شدن ساختار داخلی در مسیر جریان خود شده و این امکان را فراهم می سازد بهتر دیده شوند.

فارماکوکینتیک
نیمه عمر: 2 ساعت. در نارسایی کلیوی، طولانی مدت
دفع: ادرار (80-90%)


موارد منع مصرف

• حساسیت به پامیلوکس® یا اجزای سازنده
• تزریق داخل نخاعی همزمان با تجویز کورتیکواستروئید داخل نخاعی (عفونت باکتریایی قابل توجه)

عوارض

1-10٪:
گرگرفتگی - آنژین صدری - گرگرفتگی - برادی کاردی - فشار خون - کهیر 
<1%:
بیماری قلبی سیانوتیک - ناهنجاری های بطن راست - گردش خون غیر طبیعی ریوی
سایر عوارض:
اختلال عملکرد تیروئید در کودکان زیر 3 سال

تداخلات
منع مصرف:
سدیم یدید I131
تداخلات مهم دارویی:
داروهایی با پتانسیل کاهش آستانه تشنج - متفورمین

هشدارها

هشدارهای مهم:
• پامیلوکس® برای مصارف داخل نخاعی نیست.
سایر هشدارها:
• قبل از تجویز، بیماران باید به خوبی هیدراته شوند تا از نفروپاتی مرتبط با کنتراست مدیا جلوگیری شود.
• در بیماران مبتلا به تشنج، بیماری های ترومبوآمبولیک از جمله IM و سکته مغزی، الکلیسم مزمن، نارسایی قلبی، نارسایی کبدی، پرکاری تیروئید، مالتیپل میلوما، فئوکروموسیتوم، بیماری کلیوی، بیماری سلول داسی شکل با احتیاط تجویز شود. 
• عوارض جانبی شدید پوستی (SCAR) ممکن است از 1 ساعت تا چند هفته پس از تجویز ماده حاجب داخل عروقی ایجاد شود. این عوارض عبارتند از سندرم استیونز-جانسون و نکرولیز اپیدرمی سمی (SJS/TEN)، پوسچولوز اگزانتماتوز عمومی حاد (AGEP) و واکنش دارویی با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک (DRESS). شدت واکنش ممکن است افزایش یابد و زمان شروع عوارض ممکن است با تجویز مکرر ماده حاجب کاهش یابد. داروهای پیشگیرانه ممکن است از عوارض جانبی شدید پوستی جلوگیری نکنند. از تجویز آیوپامیدول برای بیمارانی که سابقه واکنش های جانبی شدید پوستی به دارو دارند، خودداری کنید.


نکات قابل توصیه به بیمار

• تا چند روز پس از مصرف پامیلوکس® با نوشیدن مایعات کافی مانع از دهیدراته شدن بدن شوید. 
• در صورت بروز تهوع، اسهال یا بثورات پوستی پس از تجویز پزشک خود را سریعا مطلع نمایید.

مصرف در بارداری

متعلق به گروه B رده بندی بارداری است.

مصرف در شیردهی

مواد حاجب یددار داخل وریدی به میزان ضعیفی در شیر مادر دفع شده، و از طریق خوراکی به میزان جزئی جذب می‌شوند. بنابراین به احتمال زیاد به جریان خون شیرخوار وارد نمی شوند؛ یا باعث ایجاد عوارض جانبی در نوزادان شیرخوار نمی‌شوند. دستورالعمل‌های ارائه شده توسط چندین سازمان حرفه‌ای بیان می‌کند، پس از دریافت ماده حاجب حاوی ید توسط مادر شیرده، نیازی به تغییر روند در شیردهی نیست. 

ارسال به افراد دیگر