انوکساپارین - ENOXAPARIN
- انوکساپارین - ENOXAPARIN
- انوپرا - ENOPRA
- تزریقی
- 4000 I.U.
انوپرا® یک داروی ضد انعقاد با وزن مولکولی پایین است. این نوع ضد انعقادها از هپارین مشتق می‌شوند که با مهار فاکتور Xa در آبشار انعقادی، از ایجاد لخته در عروق خونی جلوگیری میکند. این دارو بصورت زیر جلدی همراه با سایر داروها در درمان آنژین ناپایدار، انفارکتوس میوکارد، ترموبوز ورید عمقی و پیشگیری از ترمبو آمبولی ریه کاربرد دارد. همچنین در سایر شرایطی که خطر ایجاد لخته در عروق محیطی و عمقی بیمار را تهدید میکند بصورت off label مورد استفاده قرار می‌گیرد.
• انفارکتوس میوکارد
• سندروم کرونری حاد
• پیشگیری ترومبوز وریدهای عمقی
• ترومبوز وریدهای عمقی حاد
فارماکودینامیک
LMWH، آنتی ترومبوتیکی که با افزایش سرعت مهار پروتئازهای لخته کننده که توسط آنتی ترومبین III فعال می شوند، فاکتور Xa را مهار می کند.
به طور کلی PT یا PTT را افزایش نمی دهد.
فارماکوکینتیک
فراهمی زیستی : 92%
شروع اثر: 3-5 ساعت
حجم ظاهری توزیع: 4.3 لیتر
متابولیسم: کبدی از طریق دسولفاسیون و یا دپلیمریزاسیون
نیمه عمر: 4.5 ساعت (تک دوز بر اساس فعالیت ضد Xa)؛ 7 ساعت (تکرار دوز)
دفع : کلیوی
موارد منع مصرف
• خونریزی عمده فعال، ترومبوسیتوپنی همراه با آنتی بادی ضد پلاکتی در حضور انوکساپارین یا هپارین
• سابقه ترومبوسیتوپنی ناشی از هپارین (HIT) در 100 روز گذشته یا در حضور آنتی بادی های در گردش
• حساسیت مفرط به انوکساپارین، هپارین، محصولات گوشت خوک، بنزیل الکل (فقط فرمولاسیون چند دوز) یا سایر مواد تشکیل دهنده
عوارض جانبی
1-10٪
افزایش آمینوترانسفرازهای سرم - تب - واکنش های محل تزریق - ترومبوسیتوپنی - حالت تهوع - کم خونی - اکیموز
< 1 %
فیبریلاسیون دهلیزی - نارسایی قلبی - ادم ریوی - ذات الریه
تداخلات دارویی
منع مصرف
دفیبروتید - میفپریستون - کنسانتره کمپلکس پروترومبین انسانی
تداخلات دارویی مهم
ابسیکسیمب- آموباربیتال - آناگرلید - آنتی ترومبین آلفا - آنتی ترومبین III - آپیکسابان - آرگاتروبن - آزیترومایسین - بازدوکسیفن / استروژن های کونژوگه - بمیپارین - بیوالیرودین - بوتاباربیتال - بوتالبیتال - کپسیتابین - کاپلاسیزوماب - سفاماندول – سفازولین - سفدینیر - سفدیتورن - سفوتتان - سفوکسیتین - سفپودوکسیم - سفتریاکسون - سفوروکسیم - سیلوستازول - کلاریترومایسین - دابیگاتران - دالتپارین - دی پیریدامول - ادوکسابان - اپتیفیباتید - پایه اریترومایسین - اریترومایسین اتیل سوکسینات - اریترومایسین لاکتوبیونات - اریترومایسین استئارات - استرادیول -– استروپیتات - اتینیل استرادیول - فاکتور X انسان - فونداپارینوکس - هپارین - لوونورژسترول داخل رحمی - لوونورژسترل خوراکی - لیوتیرونین - مسترانول - پنتوباربیتال - فنیدیون - فنوباربیتال - پیپراسیلین - پریمیدون - پروتامین - کینین - روکسی ترومایسین - سکوباربیتال - سولفادیازین - سولفامتوکسازول - سولفیسوکسازول - تیبولون - تیکلوپیدین - تیروفیبان - زانوبروتینیب
هشدارها
• با مصرف انوکساپارین احتمال بروز هماتوم نخاعی و اپیدورال وجود دارد. این هماتوم می تواند موجب فلج دائم و یا طولانی مدت شود. عواملی که باعث افزایش احتمال وقوع این عارضه می شوند عبارتند از :استفاده از سوند اپیدورال داخلی -مصرف همزمان با داروهایی که اثر هموستاز دارند مانند ضدالتهاب های غیراستروئیدی ، مهارکننده های پلاکت و دیگر ضدانعقادها-پس از صدمات شدید یا جراحی اخیر بر روی چشم یا سیستم عصبی-دفرمه شدن نخاع.
• بیماران باید به طور مکرر از نظر علائم و نشانه های اختلال عصبی (مانند گزگز، بی حسی، ضعف عضلانی) تحت نظر باشند.. در صورت بروز مشکلات عصبی درمان اورژانس ضروری است.
• قرار دادن یا برداشتن کاتتر نخاعی باید حداقل 12 ساعت پس از تجویز دوزهای پیشگیرانه انوپرا® انجام شود. (مثلاً دوزهای مورد استفاده برای پیشگیری از DVT)
• تأخیرهای طولانی‌تر (24 ساعت) برای بیمارانی که دوزهای درمانی بالاتری دریافت می‌کنند مناسب است (مثلاً انوکساپارین 1 میلی‌گرم/کیلوگرم دو بار در روز یا 5/1 میلی‌گرم/کیلوگرم در روز)
• دوز بعد از عمل انوپرا® ، نباید زودتر از 4 ساعت پس از برداشتن کاتتر تجویز شود.
• قبل از تجویز انوکساپارین برای پیشگیری از ترومبوز و خونریزی سود و زیان بیمار در نظر گرفته شود.
نکات قابل توصیه
• انوپرا® جهت تزریق عضلانی نیست
• با مصرف انوکساپارین ممکن است مدت زمان توقف خونریزی افزایش یابد.
• حین مصرف انوکساپارین، هرگونه خونریزی غیرطبیعی، کبودی، علائم کاهش پلاکت خون ( مانند بثورات جلدی تیره و قرمز زیر پوست) را به پزشک معالج اطلاع دهید.
• پزشک و دندانپزشک خود را از مصرف انوکساپارین مطلع کنید.
مصرف در بارداری
گروه B
مصرف در شیردهی
اطلاعات محدود نشان می دهد که انوکساپارین مادر در دوزهای تا 40 میلی گرم در روز هیچ گونه عوارض جانبی در نوزادان شیرده ایجاد نمی کند. از آنجایی که وزن مولکولی بزرگ آن بین 2000 تا 8000 دالتون است، انتظار نمی رود انوکساپارین در شیر مادر دفع شود یا توسط نوزاد از شیر مادر جذب شود. هیچ احتیاط خاصی لازم نیست.
ارسال به افراد دیگر
