Heparin: 5000I.U/mL
Heparin: 10Ampoules
فارماکودینامیک
هپارین عملکرد آنتیترومبین III را تقویت کرده؛ و در نتیجه ترومبین غیرفعال میشود ( همچنین سایر فاکتورهای انعقادی، IXa ، XIIa ، XIIa ، Xa و پلاسمین) . این دارو از تبدیل فیبرینوژن به فیبرین جلوگیری کرده و آزادسازی لیپوپروتئین لیپاز را تحریک میکند (لیپوپروتئین لیپاز تریگلیسیرید را به گلیسرول و اسیدهای چرب آزاد هیدرولیز میکند).
فارماکوکینتیک
جذب
• فراهمی زیستی: 22-40٪
• شروع اثر: وریدی (فوری)؛ زیر جلدی (20-30 دقیقه)
• زمان پیک پلاسما: 2-4 ساعت
توزیع
• اتصال به پروتئین: به صورت گسترده
متابولیسم
• متابولیزه شده در کبد (جزئی) و سیستم رتیکولواندوتلیال (جزئی)
حذف
• نیمه عمر: میانگین 60-90 دقیقه
• قابلیت دیالیز: ندارد
• دفع: ادرار
موارد منع مصرف
• سابقه ترومبوسیتوپنی ناشی از پلیسولفات پنتوسان (HIT) (با یا بدون ترومبوز)
عوارض
> 10%
ترومبوسیتوپنی ناشی از هپارین
سایر عوارض
درد خفیف - خونریزی - زخم محل تزریق (بعد از تزریق عمیق SC) - افزایش آمینوترانسفراز کبدی - آنافیلاکسی - واکنش حساسیت مفرط ایمنی - پوکی استخوان (استفاده طولانی مدت و با دوز بالا)
تداخلات دارویی
منع مصرف
کورتیکورلین - دفیبروتاید - میفپریستون - کنسانتره کمپلکس پروترومبین، انسان
تداخلات مهم دارویی
آموباربیتال - آناگرلید - آنتی ترومبین آلفا - آنتی ترومبین III - آپیکسابان - آرگاتروبن - آزیترومایسین - بازدوکسیفن - استروژن های کونژوگه - بمیپارین - بیوالیرودین - بوتاباربیتال - بوتالبیتال - کاپلاسیزوماب - سفاماندول - سفازولین - سفدینیر - سفدیتورن - سفوتتان - سفوکسیتین - سفپودوکسیم - سفتریاکسون - سفوروکسیم - سیلوستازول - کلاریترومایسین - دابیگاتران - دالتپارین - دی پیریدامول - ادوکسابان - انوکساپارین - اپتیفیباتید - اریترومایسین - استرادیول - استروپیتات - اتینیل استرادیول - فاکتور X، انسان - فونداپارینوکس - لوونورژسترول - لووتیروکسین - لیوتیرونین - مسترانول - پنتوباربیتال - فنیدیون - فنوباربیتال - پیپراسیلین - پراسوگرل - پریمیدون - پروتامین - کینین - روکسی ترومایسین - سکوباربیتال - سولفادیازین - سولفامتوکسازول - سولفیسوکسازول - تیبولون - تیکلوپیدین - تیروفیبان - وارفارین
هشدارها
• در بیمارانی که هپارین دریافت می کنند، خونریزی می تواند تقریباً در هر نقطه ای رخ دهد. بروز بیشتر خونریزی در بیماران به ویژه زنان بالای 60 سال گزارش شده است. کاهش بی دلیل هماتوکریت، کاهش فشار خون، یا هر علامت غیرقابل توضیح دیگری باید بررسی شود.
• هپارین ممکن است PT را طولانی کند.
• برای سالمندان ممکن است دوزهای کمتر لازم باشد. .
• اثر ضد انعقادی هپارین با درمان همزمان با آنتی ترومبین III (انسان) در بیماران مبتلا به کمبود ارثی آنتی ترومبین III افزایش مییابد. برای کاهش خطر خونریزی، دوز هپارین را در طول درمان همزمان با آنتی ترومبین III (انسان) کاهش دهید.
• پوکی استخوان ممکن است با استفاده طولانی مدت (بیش از 6 ماه) به دلیل کاهش تراکم استخوانی رخ دهد.
• ترومبوسیتوپنی ناشی از هپارین یک واکنش جدی با واسطه ایمنی است. در بیماران تحت درمان با هپارین به دلیل ایجاد آنتیبادیهایی برای کمپلکس فاکتور 4-هپارین پلاکتی رخ میدهد که تجمع پلاکتی در داخل بدن را القا میکند.
• بیمارانی که دارای حساسیت مفرط به هپارین هستند، باید دارو را فقط در موقعیتهای کاملاً تهدیدکننده حیات دریافت کنند.
• هپارین می تواند ترشح آلدوسترون را که منجر به هیپرکالمی می شود، سرکوب کند، به ویژه در بیماران مبتلا به: دیابت شیرین، نارسایی مزمن کلیه، اسیدوز متابولیک ، افزایش پتاسیم پلاسما، یا مصرف داروهای نگه دارنده پتاسیم. به نظر می رسد خطر هیپرکالمی با طول مدت درمان افزایش مییابد، اما معمولاً با قطع هپارین برگشت پذیر است.
نکات قابل توصیه به بیمار
• قبل از استفاده از هپارین، اگر به هپارین یا هر چیز دیگری حساسیت دارید، به پزشک یا داروساز اطلاع دهید.
• فهرستی از تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای نسخه ای/غیر نسخه ای و محصولات گیاهی) تهیه کرده و با پزشک و داروساز خود به اشتراک بگذارید.
مصرف در بارداری
رده C
مصرف در شیردهی
هیچ اطلاعاتی در مورد وجود تزریق هپارین سدیم در شیر انسان، اثرات آن بر شیرخواران یا تولید شیر وجود ندارد. در صورت لزوم، تزریق هپارین سدیم بدون مواد نگهدارنده در دوران شیردهی توصیه می شود. بنزیل الکل موجود در سرم مادر به احتمال زیاد وارد شیر انسان می شود و ممکن است از طریق خوراکی توسط نوزادی که با شیر مادر تغذیه می شود جذب شود.